Ik was begin 20 en had seks met mijn spiritueel leraar.
We hadden bijzondere ontmoetingen gehad
waarin we speelden met de velden van magie.
Ik had oprecht de indruk dat als ik dit veld ook liet samenkomen via onze lichamen ik het walhalla zou bereiken.
Grotere mysteriën zou ontdekken.
Dé energetische lichtweg!

Tsja…Dat bleek een illusie.
Voor jou misschien al helder bij het begin van dit verhaal.
Maar voor mij werd het daarna pas helder.

Door mijn volle openheid, letterlijk en figuurlijk,
kon ik in dat moment wel feilloos waarnemen van waaruit hij handelde.
En zien wat er in de schaduw lag.

Eerst was ik verward.
Maar daarna gingen mijn ogen volledig open.
Ik zag de signalen die ik eerder gemist had.
De alarmbelletjes die hadden gerinkeld
En ja…ook de dromen die mij gewaarschuwd hadden.

Een open houding wordt vaak gewaardeerd.
Zeker in spiri wiri land.
Alles is liefde.
En alles is een spiegel.
Toch?!
Maar die overtuigingen nam ik iets te serieus.
Trok ik te ver door.
Ik nam alleen mezelf nog onder de loep voor een stevig zelfonderzoek. Continue!
En daarmee was ik mijn scherpe blik naar de ander verloren.

Ik moest hieraan denken toen ik deze week
met een Roofvogel mocht werken.
Sandra vertelde me hoe enorm gevoelig de vogel is.
Maar dat dit hem niet uit balans brengt.
Juist niet.
In combi met zijn scherpe blik kan hij namelijk precies waarnemen waar hij zijn energie wel aan geeft én waar hij het niet brengt.
Díe balans.
De verbinding met mijn ware natuur.
Handelen naar wat ik waarneem.
Het eren van mijn scherpe blik
die filtert waar ik mijn energie wel moet brengen én waar ook niet.
Dat is de manier waarop ik mijn gevoeligheid
mijn superkracht kan laten zijn.
En tegelijkertijd mezelf bescherm.
En met dat diepere besef voelde ik hoe mijn scherpe blik pas echt weer de ereplek kon innemen die het verdient.


Een open houding wordt overal gepromoot.
Maar ik wil ook een andere kant belichten…
Eer je onderbuikgevoelens.
Behoud die scherpe blik.
Stel je kritische vragen.
En let op je dromen.
Vaak geeft jouw ziel ook daar aan je door waar gevaar dreigt.

Hoeveel ruimte krijgt jouw scherpe blik?

•Photo by Anne Kære Fotografie